Coaching als accu-oplader
Ik kan prima autorijden. Vind ik althans. Maar als mijn accu leeg is, heb ik toch echt hulp nodig om mijn auto weer op gang te krijgen. Bijvoorbeeld van een vriendelijke buur die de auto aanduwt of helpt opladen. Of van een professional van de Wegenwacht met een super-oplader die de accu van mijn auto weer snel op gang krijgt.
Met coaching is het eigenlijk niet veel anders, ontdek ik momenteel.
Eind februari van dit jaar ben ik begonnen met een coachingstraject voor ZZP’ers. Het is een pilot waar vijf mensen zich binnen drie dagen voor hadden aangemeld. Aan het einde van de pilot verwacht ik genoeg praktijkervaring te hebben opgedaan voor verdere aanscherping van het traject en deze vervolgens als ZZP-coaching-met-aantoonbaar-resultaat aan te kunnen bieden.
Ervaren ZZP’ers
De mensen die meedoen aan de coachingspilot zijn stuk voor stuk ervaren automobilisten, om het maar bij de metafoor te houden. Natuurlijk, de een heeft al wat meer rij-ervaring opgedaan dan de ander. Maar ze zijn allemaal in staat om hun geld te verdienen met datgene waar ze goed in zijn, ze hebben ondernemerskwaliteiten, en een aanpakkers- en doorzettersmentaliteit. Toch kan je je in je eentje zo blind staren op hobbels en kuilen in de weg. Of je hebt wensen en ambities die door je hoofd spoken, waar je door de waan van de dag (“druk-druk-druk”) maar niet aan toekomt. Of je merkt dat het opeens allemaal niet meer als vanzelf wil, terwijl het lange tijd wél goed ging. De accu raakt leeg, misschien heb je te lang op automatische piloot gestuurd.
Eigenwijs
Dat zijn geschikte momenten voor reflectie. Soms kan je partner, een vriend of vriendin, of een collega-zelfstandige je reflectiemaatje zijn. Maar ik denk dat elke ZZP’er begrijpt wat ik bedoel als ik zeg dat goedbedoelde werkgerelateerde adviezen van de mensen om je heen, niet altijd naar wens uitpakken. Veel ZZP’ers zijn best een beetje eigenwijs (ja, ik ook!), en behouden zich graag het recht voor om advies in de wind te slaan als het ze niets lijkt. Het gevoel van “maar jij weet niet hoe het echt is om ZZP’er te zijn” speelt daar in mee. Adviezen in de wind slaan van je naaste kring wordt niet altijd gewaardeerd. Je vroeg toch om advies, waarom luister je dan niet?
Coachingsduwtje
In feite was ik nooit ZZP’er geworden als ik naar de adviezen van sommige mensen in mijn naaste omgeving had geluisterd. Het laatste duwtje om ZZP’er te worden, kreeg ik 18 jaar geleden van mijn loopbaancoach. Ik was een beetje verdwaald in mijn toenmalige baan, zeg maar. En dat in een tijd dat er nog geen routeplanners waren… Zij heeft me geholpen om te zien wie ik ben (en hoe de mensen om mij heen mij zien), wat ik goed kan, en om helder te krijgen wat ik het liefste doe. Het grappige is dat ze me niet hoefde te overtuigen om ZZP’er te worden: het was de meest voordehand liggende optie die overbleef toen we het hele traject hadden doorlopen. Alsof je heel veel info in een trechter giet en er vervolgens alleen nog die dingen uitkomen, die op dat moment werkelijk belangrijk voor je zijn.
Gewoon beginnen
Zij was overigens ook degene die me vorig jaar het laatste duwtje gaf toen ik na 18 jaar weer bij haar kwam, met een hart vol wensen maar ook een buik vol angst en onzekerheid vanwege mijn “wilde plan” om ook te gaan coachen. ‘Gewoon doen!’, riep ze enthousiast uit. ‘Je hebt zoveel kennis en ervaring in huis!’ Na een paar gesprekken was het me helder: uit mijn comfortzone stappen en gewoon beginnen.
En als je op dat punt aankomt, slaat ineens de motor weer aan: volle accu!!
Over Betty van Wijngaarden
Zzp- en ondernemerscoach (ruim 20 jaar zzp’er). Betty zet haar kennis en ervaring graag in om andere zzp’ers te ondersteunen bij het zichtbaar(der) durven worden en zichzelf verder te ontwikkelen. Ze is een communicatie-diva pur sang, (bladenmaker, hoofd-/ eindredacteur). Betty blogt over haar ervaringen als zzp’er, ondernemerscoach en deelt sprankjes van (eigen)wijsheid, humor en inspiratie.
Meer informatie: www.vanwijngaardencoaching.nl | betty@vanwijngaardencoaching.nl
