Miscommunicatie

‘Vooral niet druk en grappig doen!’ spreek ik mezelf toe. ‘Niet iedereen kan jouw humor waarderen. En zíj zeker niet.’ “Zij” is een aardige vrouw. Maar ze neemt haar schrijfwerk heel serieus. En ze is er ook wat onzeker over. Wat helemaal niet nodig is, want ze is booming!

Goed voorbereid bel ik haar op. Hoe ze de ontvangst van haar nieuwe boek heeft ervaren. En daarna zwijgen en goed luisteren. Zoals ik in communicatietrainingen heb geleerd. En wat ik ook uit mezelf al best wel beheerste, hoor. Maar nu doe ik dit bewuster. Communicatie zit ‘m namelijk óók in de stiltes.

Uit het lood

‘Trrrrring!’ Verdraaid, er staat iemand doordringend op mijn voordeurbel te bellen. Net nu ik in gesprek ben met haar! Dat krijg je als je gaat thuiswerken. Ik onderbreek haar zo netjes mogelijk en vraag om haar geduld. De meteropnemer. Pff, en op de achtergrond luistert zij mee! Licht stotterend -een bekend euvel als ik me uit het lood geslagen voel- probeer ik het gesprek te hervatten.

Mobiel

Ze schiet in de lach: ‘Nu staat er iemand voor míjn deur! Heb je even?’ Het is een paar minuten stil. Daarna pakt ze ons gesprek weer op. Maar twee tellen later gaat haar mobiele telefoon luid en duidelijk af. ‘Sorry hoor’, zegt ze grinnikend. ‘Ik druk m even weg….. Waar hádden we het eigenlijk ook alweer over?’ We schieten allebei in de lach.

Eigenlijk is ze best grappig. Als ik lang genoeg mijn drukke klep maar hou… 😉