Waarom ook introverte en verlegen zzp’ers prima kunnen netwerken

Lopen leuren met jezelf… Alsmaar vertellen over jouw successen… Tot vervelends aan toe herhalen hoe goed jij, jouw dienst of product wel niet is…

Zenden, zenden, zenden… Geen wonder dat veel zzp’ers opzien tegen netwerken.

 

Maar ik heb goed nieuws: wie vrienden kan maken – al zijn het er maar een paar – die kan ook netwerken.

 

Of nog simpeler: wie een gesprekje kan voeren over de schutting met de buren, bij de kassa in de supermarkt, of bij het koffieapparaat tijdens de pauze van een workshop, die kan ook netwerken. En dat gesprekje mag gaan over het weer, de stand van de maan, de leuke koffiekopjes, die kekke pumps, of zelfs over de jeugd van tegenwoordig. Dat maakt niet zo heel veel uit.

 

Zaken doen is namelijk verrassend persoonlijk. Het zijn namelijk niet zozeer zakelijke overwegingen waardoor iemand jou een opdracht gunt, maar persoonlijke overwegingen. Is er een klik, vind je elkaar sympathiek, grappig, of is de ander net zo’n diva als jij. Natuurlijk is het belangrijk dat je goed bent in het werk dat je doet. De gunfactor is echter de reden dat er voor jou wordt gekozen. En deze is gebaseerd op persoonlijke voorkeuren, op elkaar aardig vinden en op wederzijds vertrouwen.

 

Nu weet ik niet hoe het met jou is, maar op sommige dagen is de diva in mij wat rustiger dan op andere dagen. Dan heb ik even niet zoveel te vertellen.

 

Of ik voel me wat minder op mijn gemak in een volledig nieuw gezelschap. En ja, dan voel ook ik me wel eens verlegen… Gelukkig hoeft verlegenheid en introversie niet erg te zijn. Wist je dat andere mensen vaak vergeten wat je precies hebt gezegd (of wat je voor werk doet), maar dat ze wel onthouden welk gevoel jij ze weet te geven? Verlegen en introverte zzp’ers zijn vaak goede luisteraars. Je kunt de ander vragen waar deze vandaan komt en wat zij doet, en daar ook echt uitgebreid naar luisteren. Zoiets onthouden mensen wel, hoor! Aangezien we allemaal graag gehoord willen worden, terwijl er eigenlijk maar een handjevol mensen echt goed kan luisteren…

Op die práchtige tekening hierboven zie je de “psychologische” volgorde van live kennismaken (als je die gunfactor wilt).

 

Als eerste zie je op de tekening het persoonlijke aspect; wat is je naam, je kunt iets zeggen over dat je moest haasten om hier te komen, dat je gek wordt van je puberkind, of dat vanmorgen de ketting van je fiets is gevlogen. Categorie koetjes en kalfjes en elkaar iets beter leren kennen. Iets vriendelijks zeggen over bijvoorbeeld die mooie halsketting of dat jij dezelfde handtas hebt, kan ook het ijs breken. Daarna kan je eventueel informeren naar wat de ander doet (professional) en vertellen wat jij doet. Als het een prettig gesprek is, zou je wat kunnen vertellen over hoe je dat werk doet (de aanpak), en desgewenst ook welke prachtige diensten of producten je daarbij aanbiedt (oplossing).

 

Mensen die ervoor kiezen meteen van wal te steken over wat ze doen en wat voor geweldige dienst ze leveren, vinden veel mensen – over het algemeen gesproken – wel erg to the point, en mogelijk zelfs pusherig.

 

Alsof de ander je meteen iets wilt verkopen; dat voelt ongemakkelijk. Als je iemand wilt “versieren” is het vaak verstandig om rustig toenadering te zoeken. Bij netwerken is dat precies zo. J

 

Er is nog een reden om niet te willen verkopen aan de persoon die hier voor je staat; dit is namelijk vaak niet de persoon die klant bij jou gaat worden. “Huh”, denk je misschien, “wat ben ik hier dan aan het doen?” Deze persoon gaat mogelijk wel klanten naar je doorsturen. Althans, als het contact bevalt, er een klik is, en de ander jou okee en betrouwbaar vindt. En dat kan soms wel even duren, variërend van een paar weken tot een paar jaar.

 

Maar daar zal ik de volgende keer wat meer over vertellen…