‘Is dit alles?’ Het liedje van Doe Maar verwoordde precies wat ik al een tijd dacht. Ik werkte 6 jaar in loondienst, wilde wel graag carrière maken, maar voelde me tegelijkertijd op allerlei manieren beknot.
Vroeger was ik best wel rustig en verlegen. Inmiddels een stuk minder. Mijn puberdochter zei laatst dat ik zelfs hartstikke druk kan zijn. ‘Divagedrag’, dacht ik bij mezelf en ik moest glimlachen. Ik zal je vertellen waarom je mij best voor diva mag uitmaken.
‘Ik vind het echt vreselijk als ik mezelf moet verkopen. Elevator pitch, social media, je zichtbaar maken…’. Ze slaakt een zucht. ‘Daarom spreekt marketing me ook hélémaal niet aan. Maar ja, hoe kom ik anders aan klanten?’
Okee, na ruim 20 jaar zelfstandig ondernemerschap kom ik er maar eens eerlijk voor uit: ik bén geen ochtendmens. ‘Nou nou, poeh poeh, is dat dan zo shocking?’, hoor ik je denken. Nee, eigenlijk niet. Behalve dan dat eeuwige schuldgevoel…
Ik doe niet aan heldenverering, heiligverklaring of ander idolaatschap. Althans, dat dacht ik. En dat zei ik ook met enige regelmaat. Tot de dag dat ik hoorde dat David Bowie was overleden, mijn jeugdidool. Ik was er stuk van… Gevalletje “blinde-vlek-in-mezelf-ontdekken”?
Vandaag kreeg ik een aardig advies: ‘Deel als coach je beste tips, zodat mensen een indruk krijgen van wat je kan.” Goed idee, dacht ik bij mezelf.
‘Vooral niet druk en grappig doen!’ spreek ik mezelf toe. ‘Niet iedereen kan jouw humor waarderen. En zíj zeker niet.’ “Zij” is een aardige vrouw. Maar ze neemt haar schrijfwerk heel serieus. En ze is er ook wat onzeker over. Wat helemaal niet nodig is, want ze is booming!
Soms ben ik zo druk bezig met verantwoordelijkheden, volwassen doen en “serieus werken”, dat ik vergeet om te spelen. Spelen? Op míjn leeftijd? Is dat dan zo belangrijk? Nou, als ik keek naar onze bejaarde herdershond, een grote inspiratiebron voor me, denk ik dus van wel.
Alsof ik nog niet genoeg te lezen heb! Sta ik in de winkel opeens met het spirituele boek “Ziels Eigenwijs” van Annemarie Postma in mijn handen. ‘Het zoveelste werkboek om gelukkig te worden in 28 dagen’, denk ik nog. En toch koop ik het.
Een filmpje van ruim 8 minuten is lang in onze zap-cultuur. Maar deze speech van Jim Carrey is je tijd absoluut waard! Hij spreekt over wat werkelijk belangrijk is in het leven (noem het essentie, diepgang, zingeving, durven kiezen voor echt jezelf zijn). Uitspraken als: ‘The effect you have on others is the most valuable currency there is’, of: ‘You can fail in what you DON’T want, so you might as well do what you love’, en: ‘Risk being seen in all of your glory’ raken me steeds opnieuw.