Waarde, authenticiteit, en rolmodel

Te jong, te oud, te dik, te dun, te opvallend, te bescheiden, te vrouwelijk, te zakelijk… Tsjonge jonge, waar ik me al niet druk en onzeker over heb gemaakt in mijn privéleven en in mijn leven als zelfstandig professional. Ben ik daar als midden veertiger nu eindelijk overheen? Neuh, zo simpel is dat ook weer niet. Wel denk ik steeds vaker: ik ben wie ik ben, laat ik daar dan maar het beste en het leukste van maken.

Aan mijn aanvankelijke onzekerheid over mijn uiterlijk – het gevolg van chronische huidaandoening psoriasis – dank ik al ruim 20 jaar mijn carrière in de communicatie. Elk nadeel heb kennelijk ook z’n voordeel.

Omdenken: negatief is positief

Destijds sloot ik me aan bij de patiëntenvereniging en ik deed vrijwilligerswerk als journalist voor het ledenblad. Er zijn periodes geweest dat ik zwaar gebukt ging onder mijn huidaandoening. Niet alleen door pijn en jeuk, maar ook het gevoel er niet “mooi” uit te kunnen zien door de plekken en de schilfering. Tegelijk heeft het me een enorme drive gegeven tot goede informatievoorziening aan chronisch patiënten. Toen het tot me doordrong dat de kwaliteit van zorg vooral kan verbeteren door zorgverleners, ging ik me toeleggen op vakbladjournalistiek in de zorg. Gaandeweg steeds meer in coördinerende functies. Ook heb ik bijgedragen aan een aantal boeken over gezondheidszorg. Bizar eigenlijk, dat zoiets vervelends als een chronische ziekte ook zoveel goeds kan opleveren.

Je echte “waarde”

Gek genoeg lijk ik de laatste jaren opeens een beetje “voor” te lopen op vrouwelijke leeftijdsgenoten die worstelen met het ouder worden en de vergankelijkheid van een aangenaam jeugdig uiterlijk. Die periode heb ik al gehad. Door mijn huidaandoening voelde ik me al jong genoodzaakt om na te denken over wat nu eigenlijk mijn “waarde” als vrouw en als mens is. Hoewel ik mijn portie complimenten voor mijn leuke verschijning wel heb gehad, zag ik al vroeg de tijdelijkheid daarvan in; even een pittige opvlamming van mijn huidaandoening kon mijn uiterlijk binnen een paar weken veranderen van “leuk” in “heftig”. Van dr. Jekyll in mrs. Hyde.

Uitstraling: optelsom van wie je bent

Ik ben tot de conclusie gekomen dat mijn “waarde” eerder is af te lezen aan mijn uitstraling. Hoewel een bepaalde uitstraling aantrekkelijk kan zijn, is het niet hetzelfde als je fysieke uiterlijk of als jeugdigheid. Uitstraling wordt beïnvloed door leefstijl, door een positieve of negatieve mindset, door levenslust, bezieling, humor en enthousiasme (of door een gebrek daaraan), en door je persoonlijke ontwikkeling. In uitstraling zie ik de optelsom van de persoon die je bent en hoe je in het leven staat.

Levenslustig rolmodel

Laten zien wie je ben, en hoe je in het leven staat, is ook nuttig voor zelfstandig professionals die zichzelf authentiek willen profileren. Niet perfect, maar “gewoon” de beste jij die je in je hebt. Daarmee trek je mensen aan die een klik met je hebben. In mijn geval: levenslustig, met een sprankelend gevoel voor humor, betrokken en aandachtig. Maar ik ben ook absoluut een 45-jarige, over mijn leeftijd zal je me niet horen liegen. Want voor mijn dochter, en andere meisjes en vrouwen, hoop ik vooral te kunnen bijdragen aan een rolmodel van de veertigplus-vrouw dat interessanter, veelzijdiger en levenslustiger is, en minder gebaseerd op jeugdige schoonheid. Elke fase heeft zo zijn voors en tegens. Laten we gaan voor de voors. Want straks volgt ook nog vijftigplus, zestigplus, enzovoort.

En wie weet worden we en passant ook nog eens wijs…

Over Betty van Wijngaarden 

Zzp- en ondernemerscoach (ruim 20 jaar zzp’er). Betty zet haar kennis en ervaring graag in om andere zzp’ers te ondersteunen bij het zichtbaar(der) durven worden en zichzelf verder te ontwikkelen. Ze is een communicatie-diva pur sang, (bladenmaker, hoofd-/ eindredacteur). Betty blogt over haar ervaringen als zzp’er, ondernemerscoach en deelt sprankjes van (eigen)wijsheid, humor en inspiratie.

Meer informatie: www.vanwijngaardencoaching.nl | betty@vanwijngaardencoaching.nl